Το πολυβινυλοχλωρίδιο (PVC) είναι ένα πολυμερές που πολυμερίζεται από μονομερές βινυλοχλωριδίου (VCM) σε υπεροξείδιο, αζωένωση και άλλους εκκινητές ή σύμφωνα με τον μηχανισμό πολυμερισμού ελεύθερων ριζών υπό την επίδραση του φωτός και της θερμότητας. Το ομοπολυμερές βινυλοχλωριδίου και το συμπολυμερές βινυλοχλωριδίου αναφέρονται συλλογικά ως ρητίνη βινυλοχλωριδίου.
Το PVC ήταν κάποτε το μεγαλύτερο πλαστικό γενικής χρήσης στον κόσμο, το οποίο χρησιμοποιούνταν ευρέως. Χρησιμοποιείται ευρέως σε δομικά υλικά, βιομηχανικά προϊόντα, είδη καθημερινής χρήσης, δέρμα δαπέδου, πλακάκια δαπέδου, τεχνητό δέρμα, σωλήνες, σύρματα και καλώδια, φιλμ συσκευασίας, μπουκάλια, αφρώδη υλικά, υλικά στεγανοποίησης, ίνες και ούτω καθεξής.
Σύμφωνα με το διαφορετικό πεδίο εφαρμογής, το PVC μπορεί να χωριστεί σε: ρητίνη PVC γενικής χρήσης, ρητίνη PVC υψηλού βαθμού πολυμερισμού και ρητίνη PVC με σταυροδεσμούς. Η ρητίνη PVC γενικής χρήσης σχηματίζεται με πολυμερισμό μονομερούς βινυλοχλωριδίου υπό τη δράση του εκκινητή. Η ρητίνη PVC υψηλού βαθμού πολυμερισμού αναφέρεται στη ρητίνη που πολυμερίζεται με την προσθήκη παράγοντα ανάπτυξης αλυσίδας σε σύστημα πολυμερισμού μονομερούς βινυλοχλωριδίου. Η ρητίνη PVC με σταυροδεσμούς είναι μια ρητίνη που πολυμερίζεται με την προσθήκη παράγοντα διασύνδεσης που περιέχει διενίου και πολυενίου σε σύστημα πολυμερισμού μονομερούς βινυλοχλωριδίου.
Σύμφωνα με τη μέθοδο λήψης μονομερούς βινυλοχλωριδίου, μπορεί να χωριστεί σε μέθοδο καρβιδίου ασβεστίου, μέθοδο αιθυλενίου και μέθοδο εισαγόμενου (EDC, VCM) μονομερούς (παραδοσιακά, η μέθοδος αιθυλενίου και η μέθοδος εισαγόμενου μονομερούς αναφέρονται συλλογικά ως μέθοδος αιθυλενίου).
Ώρα δημοσίευσης: 07 Μαΐου 2022