Το χλωριούχο πολυβινύλιο (PVC) είναι ένα πολυμερές που πολυμερίζεται από μονομερές χλωριούχου βινυλίου (VCM) σε υπεροξείδιο, αζω ένωση και άλλους εκκινητές ή σύμφωνα με τον μηχανισμό πολυμερισμού ελεύθερων ριζών υπό τη δράση του φωτός και της θερμότητας. Το ομοπολυμερές χλωριούχου βινυλίου και το συμπολυμερές χλωριούχου βινυλίου αναφέρονται συλλογικά ως ρητίνη χλωριούχου βινυλίου.
Το PVC ήταν κάποτε το μεγαλύτερο πλαστικό γενικής χρήσης στον κόσμο, το οποίο χρησιμοποιήθηκε ευρέως. Χρησιμοποιείται ευρέως σε οικοδομικά υλικά, βιομηχανικά προϊόντα, καθημερινές ανάγκες, δέρμα δαπέδου, πλακάκια δαπέδου, τεχνητό δέρμα, σωλήνες, σύρματα και καλώδια, φιλμ συσκευασίας, μπουκάλια, αφριστικά υλικά, υλικά στεγανοποίησης, ίνες και ούτω καθεξής.
Σύμφωνα με το διαφορετικό πεδίο εφαρμογής, το PVC μπορεί να χωριστεί σε: ρητίνη PVC γενικής χρήσης, ρητίνη PVC υψηλού βαθμού πολυμερισμού και ρητίνη PVC με σταυροειδείς δεσμούς. Η ρητίνη PVC γενικής χρήσης σχηματίζεται με πολυμερισμό μονομερούς χλωριούχου βινυλίου υπό τη δράση του εκκινητή. Η ρητίνη PVC υψηλού βαθμού πολυμερισμού αναφέρεται στη ρητίνη που πολυμερίζεται με την προσθήκη παράγοντα ανάπτυξης αλυσίδας στο σύστημα πολυμερισμού μονομερούς χλωριούχου βινυλίου. Η ρητίνη PVC με σταυροδεσμούς είναι μια ρητίνη που πολυμερίζεται με την προσθήκη παράγοντα διασύνδεσης που περιέχει διένιο και πολυένιο στο σύστημα πολυμερισμού μονομερούς χλωριούχου βινυλίου.
Σύμφωνα με τη μέθοδο λήψης μονομερούς χλωριούχου βινυλίου, μπορεί να χωριστεί σε μέθοδο καρβιδίου του ασβεστίου, μέθοδο αιθυλενίου και μέθοδο μονομερούς εισαγωγής (EDC, VCM) (παραδοσιακά, η μέθοδος αιθυλενίου και η μέθοδος εισαγόμενου μονομερούς αναφέρονται συλλογικά ως μέθοδος αιθυλενίου).
Ώρα δημοσίευσης: Μάιος-07-2022