Μερικές από τις πιο σημαντικές ιδιότητες του πολυπροπυλενίου είναι:
1. Χημική αντοχή: Οι αραιωμένες βάσεις και τα οξέα δεν αντιδρούν εύκολα με το πολυπροπυλένιο, γεγονός που το καθιστά καλή επιλογή για δοχεία τέτοιων υγρών, όπως καθαριστικά, προϊόντα πρώτων βοηθειών και άλλα.
2. Ελαστικότητα και Ανθεκτικότητα: Το πολυπροπυλένιο θα συμπεριφέρεται με ελαστικότητα σε ένα ορισμένο εύρος παραμόρφωσης (όπως όλα τα υλικά), αλλά θα υποστεί επίσης πλαστική παραμόρφωση νωρίς στη διαδικασία παραμόρφωσης, επομένως γενικά θεωρείται «ανθεκτικό» υλικό. Η ανθεκτικότητα είναι ένας μηχανικός όρος που ορίζεται ως η ικανότητα ενός υλικού να παραμορφώνεται (πλαστικά, όχι ελαστικά) χωρίς να σπάει.
3. Αντοχή στην κόπωση: Το πολυπροπυλένιο διατηρεί το σχήμα του μετά από πολλή στρέψη, κάμψη ή/και κάμψη. Αυτή η ιδιότητα είναι ιδιαίτερα πολύτιμη για την κατασκευή ζωντανών μεντεσέδων.
4. Μόνωση: το πολυπροπυλένιο έχει πολύ υψηλή αντίσταση στον ηλεκτρισμό και είναι πολύ χρήσιμο για ηλεκτρονικά εξαρτήματα.
5. Διαπερατότητα: Αν και το πολυπροπυλένιο μπορεί να γίνει διαφανές, συνήθως παράγεται με φυσικό αδιαφανές χρώμα. Το πολυπροπυλένιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για εφαρμογές όπου κάποια μεταφορά φωτός είναι σημαντική ή όπου έχει αισθητική αξία. Εάν επιθυμείται υψηλή διαπερατότητα, τότε πλαστικά όπως το ακρυλικό ή το πολυανθρακικό είναι καλύτερες επιλογές.
Το πολυπροπυλένιο ταξινομείται ως «θερμοπλαστικό» (σε αντίθεση με το «θερμοσκληρυνόμενο») υλικό, το οποίο έχει να κάνει με τον τρόπο που το πλαστικό αντιδρά στη θερμότητα. Τα θερμοπλαστικά υλικά γίνονται υγρά στο σημείο τήξης τους (περίπου 130 βαθμοί Κελσίου στην περίπτωση του πολυπροπυλενίου).
Ένα σημαντικό χρήσιμο χαρακτηριστικό των θερμοπλαστικών είναι ότι μπορούν να θερμανθούν μέχρι το σημείο τήξης τους, να ψυχθούν και να ξαναζεσταθούν χωρίς σημαντική υποβάθμιση. Αντί να καίγονται, τα θερμοπλαστικά όπως το πολυπροπυλένιο υγροποιούνται, γεγονός που τους επιτρέπει να χυτεύονται εύκολα με έγχυση και στη συνέχεια να ανακυκλώνονται.
Αντιθέτως, τα θερμοσκληρυνόμενα πλαστικά μπορούν να θερμανθούν μόνο μία φορά (συνήθως κατά τη διάρκεια της διαδικασίας χύτευσης με έγχυση). Η πρώτη θέρμανση προκαλεί τη σκλήρυνση των θερμοσκληρυνόμενων υλικών (παρόμοια με μια εποξειδική ρητίνη 2 συστατικών) με αποτέλεσμα μια χημική αλλαγή που δεν μπορεί να αντιστραφεί. Εάν προσπαθήσετε να θερμάνετε ένα θερμοσκληρυνόμενο πλαστικό σε υψηλή θερμοκρασία για δεύτερη φορά, απλώς θα καιγόταν. Αυτό το χαρακτηριστικό καθιστά τα θερμοσκληρυνόμενα υλικά κακούς υποψήφιους για ανακύκλωση.
Ώρα δημοσίευσης: 19 Αυγούστου 2022